Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

kasia

Dobrze, wiec pomóżcie mi zrozumieć zachowanie mojego psa, właśnie wróciłam ze spaceru, spotkalismy na nim alaskana (samiec 7m-cy) i jego Państwo chcieli żeby sie psy poznały, ale Mudar ewidentnie nie chciał, warczał-piszczał i próbował go capnąć gdy tamten podchodził, na pierwszy rzut oka to wydaje mi sie że poprostu sie bał i próbował go odstraszyć. A wydaje mi sie że to powinno wygladać inaczej, moja starsza suka airedalka zawsze chętnie i bardzo pewnie podchodziła do innych psów, wiec takie zachowanie mnie troszkę dziwi???

izam

Dona widząc większe psy od siebie nie jest jtak do konca pewna. Ustanie i patrzy się jak woł na malowane wrota... Rolling Eyes

Justyna

Kasiu, to jeszcze szczeniaczek. Może poprostu sie obawiał? Mały jest jeszcze...
Nie jestem specjalistą, ale może im więcej kontaktów, swobodnych, bez szarpania smyczą z innymi psami - tym bardziej mały będzie się czuł pewnie w takich sytuacjach.

Myśmy spotkali tylko raz dorosłą suke, która była agresywna do naszego szczeniaka (suka -mieszaniec owcz.belgijskiego). Poza tym przypadkiem mała miała bardzo dużo kontaktu z innymi psami, bez problemowych.
Chyba warto, bo teraz bardzo dobrze rozpoznaje "mowę ciała" innych psów, a to zmniejsza możliwość ewentualnych konfliktów.
Kasiu, powoli, powoli, niech się z innymi psami spotyka jak najwięcej (jeszcze można Smile

)
Ale oczywiście moja opinia powstała z obserwacji tylko jednego Azjaty.
Pozdrowienia! Smile

Agnieszko - Ty byś mogła wyjaśnić co to "stanie i patrzenie jak na malowane wrota" - w książce "Sygnały uspokajające" chyba to było...

Justyna

Aniu to co piszesz wydaje mi się bardzo ważne. Szczeniaczki i psy powinny być wychowywane w spokoju.
Nawet w artykule o agresji w stosunku do dzieci (u nasna forum) piszą - agresja rodzi agresję, uczymy swoją agresją psa właśnie w ten sposób "załatwiać sprawy".

Zresztą w tym linku też się podobnego podejścia jak Twoje można doczytać:

[link widoczny dla zalogowanych]

MOGUL

Justyna, po przeczytaniu tego artykułu , pomyslałam sobie że w instrukcjach wychowania Azjaty trzymanego w mieszkaniu , leży odpowiedź na zarzut braku użytkowości azjatów " rosyjskich " przywożonych do Turkmenii w celu zwiększenia tamtyjszych populacji.....
Artykuł o którym myślę był chyba autorstwa Alihona ? Pisał w nim co prawda że egzeplarze zakupywane do Turkmenii były okazałe i wspaniałe pod względem eksterieru ale w pracy to już nie ten pies......chyba tak , o ile dobrze pamiętam.......?
Wracając do artykułu o wychowaniu , szczególnie nie pasuje mi , zalecenie kupowania jak najmłodszego szczeniaka i wykształcania go "na swoją modłę" . Przecież użytkowość azjaty kształtuje się w stadzie zaczynając od pierwszych lekcji karmiącej suki po nauki od starszych psów pobierane "na poligonie " w wieku od 4- do 6 czy 7 m-cy.......
Dlatego jeżeli mówimy o hodowli psów pracujących, strózujacych zalecała bym kupowanie szczeniaków które były integrowane w pracującym stadzie jak najdłużej ....

Justyna

Mogul, jest dobrze - mamy swoje zdanie i nie musimy się zgadzać z wszystkim co "po rosyjsku" napisane. Smile

Artykuł tez mi nie do końca pasuje - szególnie fragment o szczeniakach. Może mały szczeniak nauczy sie kontaktu z innymi psami jeśli trafi do grupy psów. Ale malutki szczeniaczek, który trafi tylko miedzy ludzi może mieć potem problemy z innymi psami. Poprostu nie będzie "rozumiał" zachowań innych psów.
Natomiast fragment z jedzeniem może być przydatny w uczeniu psa cierpliwości i pozycji w stadzie. Tak mi się wydaje - laikowi...

MOGUL

Justyna, celem mojego postu było zwrócenie uwagi na wpływ wychowania Azjatów w zależności od ich późniejszego użytkowania ..., ..natomiast nie było moim zamierzeniem / i nigdy nie będzie / forsowanie i narzucanie komukolwiek swojego zdania jako jedynego prawidłowego , wprost przeciwnie we wszystkim wolałabym pozostać oryginalna .....
Nie mniej jednak przy temacie "wychowanie", każdy powinien założyć sobie jasną koncepcję "jakiego psa chcę mieć i do czego ma mi służyć "........potem zastanowic się " z jaką rasą moje wymagania są możliwe do zrealizowania " a po co ? żeby nie stawiać przed sobą zadań typu
" uczenia słonia tańczyć "bo wtedy nasuwało by sie następne pytanie " PO CO " ?

Odnośnie uczenia psa cierpliwości przy misce, to faktycznie , to ćwiczenie się nadaje.......może być wstępem do pźniejszego "zostań" i "czekaj " stosowanego w następnych etapach szkolenia.......
To jak ktoś takowe planuje ......
Azjaty same w sobie maja jednak wrodzoną cierpliwość, u mnie np. podczas długiego procesu przygotowywania jedzenia , przerywanego wykonywaniem innych czynności .........psy w nadzwyczajnej zgodzie
i ze stoickim spokojem potrafią czekać na żarcie po 2 godziny.......leci im tylko ślina i ani drgną wpatrzone w ulatującą parę z garnków.........
Przyklady wrodzonej cierpliwości azjaty można mnożyć-------wielogodzinne czekanie przed norą gryzona na jego wyjście,
warowanie dwa dni przy zwłokach upolowanej zdobyczy, cierpliwość do dzieci, etc, etc,

MOGUL

Justyna

Małgosiu

eee... - znowu mi nie wyszło chyba Smile

Bo ja chciałam napisac, że naprawde bardzo sie cieszę, że mamy swoje zdanie o wychowaniu psów. Smile

Chwała Bogu że mamy swoje opinie, wtedy tylko możemy o nich pogadać.
W internecie można przeczytać bardzo różne opinie - nie zawsze się będziemy zgadzać, normalne.
Ale mam nadzieję, ze te różne opinie, nie tylko polskie, urozmaicają nam dyskusję.

Zgadzam się z Toba w 100% - "próby wychowawcze" powinny być uzależnione od tego w jakich warunkach żyje pies.
Pozdrowienia!

MOGUL

Justyna

Mam do Was małe pytanko.
Do tej pory trzy razy mi się zdarzyło spotkać ludzi, którzy mnie „ostrzegali”, że Azjata (szczególnie samiec) w wieku około roku lub półtora dostaje nagłego buntu i wykonuje „próbę przejęcia władzy” w stadzie.
Jedna „życzliwa pani” starała się mnie przekonać, że mam uważać, to na pewno i nas czeka. Jak poprosiłam o przykład to opowiedziała o Azjacie jej brata.
Azjata by według niej spokojny i zrównoważony zarówno w stosunku do ludzi jak i zwierząt. Natomiast po ukończeniu roku, według „życzliwej pani” coś mu się z głową porobiło.
Otóż znajomy brata wszedł na jego posesję i „dla żartu” zaczął dusić właściciela… głupek jakiś skończony.
Według „życzliwej pani”, spokojny pies „zwariował” i zaatakował napastnika – (na żartach się po prostu chyba nie znał.) Panią zignorowałam, bo w tym wypadku komentarze są chyba zbyteczne…
Natomiast jedna znajoma, która pracuje w ochronie z samcem Azjatą wspominała, że w okolicach roku zrobił się krnąbrny i próbował „przejąć władzę”. Poradziła sobie z tym bez problemów i dalszych prób nigdy już nie było. Jak sobie z tym poradziła, niestety nie dopytałam.

Ostatnio znajoma zapytała, co zrobić z samcem Azjatą (około 1,5 roku), który zaczął warczeć na jej córeczkę (8 lat). Nie mogłam jej nic poradzić, bo po prostu na tym się nie znam, nigdy z tego typu zachowaniami nie miałam doczynienia.

Czy zauważyliście może jakąś zmianę zachowań Waszych Azjatów w okolicach roku lub później?
Czy faktycznie samce Azjatów w tym wieku mogą dokonywać jakiś „prób przejęcia władzy”, jak to się objawia?
Co byście poradzili osobie, która ma w domu samca Azjatę, który zaczął warczeć na dziecko? Co z nim zrobić?
Jak obniżyć pozycję w stadzie dorosłego psa? Ze szczeniakiem to prostsze, ale co robić z dorosłym psem?
Czy w stosujecie jakieś "rytuały", które jasno pokazują psu - to ja tu jestem "bacą nad owieczkami"? - czyli jak na codzień odgrywacie czabana? Very Happy

bartwood

Hmm barzo ciekawa lektura ten artykul. Z wielka radosia stwierdzilem ze Amon to wlasnie ten maly procent madrutki. Na spacerze idzie za moimi nogami jak by byl przywiazany. Na smyczy zreszta tez. Bardzo szybko sie uczy. Ale jest tez zlosliwy. Jak mu sie na cos nie pozwala to chodzi po domu i sika i tylko wteddy gdy cos jest nie po jego mysli zastanawiam sie czy mu to przejdzie czy jakos reagowac

Bartek[/list]

mysza

justyna! poruszylas bardzo powazny problem skrywanej agresji w wieku tak zwanym trudnym czyli dojrzewania. zwroc sie do nmie za 1 rok toci powiem cos wiecej bo w maju odbieram z konina pieska - azjate ktory chyba nie bedzie pokorny bo juz rozstawia rodzenstwo po katach . naprawde znam troche ludzi co maja samce ale ten problem to ulamek %. Mysle ze samiec dobrze prowadzony od samego poczatku iod razu ustawiony w szeregu stada nie bedzie sie bardzo buntowal

MOGUL

waldek

Wszystko zalezy od charakteru psa a nie od ,,prowadzenia,, Wrodzone predyspozycje sa najwazniejsze ,mozna je lagodzic ale w wieku dojrzewania wlasnie ok 2 lat zaczynaja sie ujawniac a okolo 3-4 lat sa stabilne.Nieszczescia moga byc z nierozumienia tego procesu,osobnik dominujacy to zawsze jest dominujacy i zawsze bedzie podejmowal walke o pozycje.