Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

karanuker

Co do oczu, to trudno byłoby ten kolor złapać, może to lampa błyskowa dała taki efekt.
Jedno jest pewne czy z jasnymi czy z ciemnymi oczami pracowały i jeżeli takie psy były to znaczy że im nie przeszkadzał kolor ich oczu. Pierwsza azjataka zarejestrowana w RKF miała jedno oko niebieskie.
Uważam że restrykcje co do maści czy uzębienia, to wymóg nowoczesny, wystaw, i nie ma nic wspólnego z "narodną selekcją", a już na pewno nie ma się do cech użytkowych psa.

Rasę poznaje się nie na podstawie jednego egzemplarza, a na podstawie wielu psów, które można obserwować, nie przez godzinę czy dwie, a przez co najmniej kilka miesięcy. Wiadomo, nie wszyscy mają taką możliwość, przez to wolę opisy z życia niż publikacje z książek. Do tego co jest napisane w książkach porównuję to co widzę codziennie i na tej podstawie wyciągam wnioski i wyrabiam sobie zdanie.
Jeżeli jakakoliwiek rasa została odtworzona przez człowieka, to jest ona tysiąclecia za azjatą i w niczym nie może się z nim równać. Oczywiście nie mówię o azjatach - produktach nowoczesnej hodowli w Rosji czy na Ukrainie i ich dzieciach w innach krajach, mówię o azjatach takich jakie nadal dzisiaj pracują na stepie. Są psy w naszych rękach zdolne do takiej samej pracy i właśnie z tymi psami nawet najlepsze egzemplarze odtworzonych ras nie mają szans się zmierzyć, a co mówić równać!!!!

Justyna

To ja sobie wpierw pocytuję … i dodam jeszcze do tego fragment - Jurij Goriełow, kandydat nauk biologicznych, Starszy pracownik naukowy instytutu problemów ekologii i ewolucji im.A.H. Sjewiepcowa.

(Inny fragment pracy tego autora jest na wątku „CAO– jedna rasa czy grupa rasowa?”.)

Generalnie pan Gierłow „masakruje” książkę J.Myczko i W.Bielienkij „Owczarek Środkowoazjatycki”…

Cytat z autora:
„…Szczególnie duży sprzeciw wzbudziła u mnie opublikowana ostatnio książka J.Myczko i W.Bielenkij „Owczarek środkowoazjatycki” (M.”Ipol”.1996). Pewna kontrowersyjność spojrzenia autorów na rozwój tej grupy ras (choć oni wolą korzystać z terminu „rasa”) zmusiła mnie uważnie przyjrzeć się wiarygodności materiałów przedstawionych w książce i wniosków wyciągniętych na ich podstawie…”