Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

MOGUL

ROZWÓJ A ŚRODOWISKO – ŻYWIENIE na obszarze występowania

MOTTO:
" WARUNKI KSZTAŁTOWANIA JEDNOSTKI POWINNY BYĆ ZBIEŻNE
Z WARUNKAMI KSZTAŁTOWANIA RASY/ TYPU, JAKO TAKIEJ"
"RASA, GATUNEK, CZY PLEMIĘ, ZRADZAJĄ SIĘ Z KLIMATU I GLEB"
" NIC NIE ZDAŻA SIĘ ZA PÓŹNO
NIC NIE ZDARZA SIĘ ZA WCZEŚNIE" W.W.Fadin/

Tylko naturalne środowisko kształtuje utrwalając korzystne cechy , nie pozwalając jednocześnie zatracić wrodzonych właściwości..
Sprzyja to ujawnieniu się w osobniku kosmo genetycznych rezerw. ....
W dzikiej przyrodzie, pies ma możliwość napotkania katalizatorów do prawidłowego wzrostu i pełnego kształtowania się w każdym okresie swojego życia/ rozwoju.
Będąc wyrwanym natomiast , ze złożonego naturalnego kompleksu, nie zawsze może skompensować brak naturalnych czynników stymulujących jego rozwój : jak aktywność słoneczna, skład chemiczny wody, gleby, płodów rolnych, itd.. ...

Właśnie brak tych czynników , często wywiera negatywny wpływ na : dynamikę wzrostu, pigmentację, rozwój stawów, uzębienie / występują braki w uzębieniu, choć rentgen wykazuje obecność zębów/

"JAKO PRZYKŁAD można podać pewien znamienny przypadek sprzedaży kilku owczarków kaukaskich z niepełnym uzębieniem , wyhodowanych w Nowosybirsku na Syberii , do Gruzji. W ciągu roku wszystkie psy były wystawione i posiadały pełen komplet zębów , bynajmniej nie sztucznych. Otóż zmiana środowiska wpłynęła na pomyślne dopełnienie rozwoju, siekacze stały się szersze, a kły osiągnęły należytą objętość i pełnię formy. " /W.W.Fadin/

ŻYWIENIE według TYPÓW
W syberyjskich Hodowlach, prowadzone były prace nad znalezieniem substancji naturalnego pochodzenia pozwalających choćby częściowo skompensować syberyjski deficyt mikroelementów i witamin. Porad udzielał specjalista od medycyny tybetańskiej.
W pierwszym rzędzie nowonarodzone szczeniaki poddawane były selekcji pod kątem ich przynależności do TYPÓW. Jeżeli szczenięta należały do AZJATYCKICH MASTIFÓW ( według klasyfikacji Łabuńskiego) potrzebowały innego żywienia niż np. szczeniaki w TYPIE ŚRODKOWO AZJATYCKIEGO DOGA.

Dla typu :
MASTIF ŚRODKOWOAZJATYCKI ; jako dodatków mineralnych używa się tylko : gliny, kredy, popiołu kostnego, mączki rybno kostnej, a także co pewien czas podaje się dodatki roślinne: mniszek lekarski, korzeń maliny --- jako nośniki energii, borówkę - jako stymulator pracy, znamiona kukurydzy - jako posiadające właściwości żółcio pędne, oleje roślinne, itd.

Dla typu:
DOG ŚRODKOWOAZJATYCKI szczeniaki dogów środkowo- azjatyckich otrzymują uzupełniająco ; glicero - fosfat wapnia, twaróg kalcynowany/ działające jak anaboliki .Z ziół często potrzebują dodatku babki, konopi, łopianu i czosnku.
Podczas zmiany zębów dodatkowo wprowadza się zmieloną fasolę nie poddawaną obróbce termicznej. Z jagód – żurawina, i oblepicha (olejek rokitnikowy ) a także rozcieńczony sok z cytryn i mandarynek.
Te właśnie szczenięta szczególnie potrzebują wysiłku fizycznego , i zaraz po zmianie zębów hodowcy starają się przekazywać je pasterzom , farmerom lub pszczelarzom, gdyż bez wysiłku fizycznego , kształtowanie ich jest mocno opóźnione.

Żywienie na obszarze występowania :
Psy często same chodziły na polowanie,( stąd u azjatów dobrze rozwinięty instynkt łowiecki) głodne psy zjadały nawet wrony nie gardziły też jaszczurkami. ...
Czabani opowiadali , że w Kołchozach i Sowchozach wydawano dla psów ciemną mąkę . Dziennie na psa ok.500 g. .mieszanki paszowej ( mąki z dodatkami).
Oprócz mąki psy jadły odpady rzeźne. Jeżeli wilki zagryzły owce to człowiekowi , grzech było jeść takie mięso i oddawał je psom.
Czabani dawali psom kawałki surowego ciasta oraz resztki swojego posiłku.
Najlepszym gatunkiem mięsa dla turkmeńskiego wołkodawa jest : 1)oślina, 2)konina, 3).koźlina, 4).baranina.
Uwaga! Nie podawać wieprzowiny w stanie surowym.!! Pies może natomiast jeść bez szkody dla zdrowia stęchłe mięso, lepiej jednak jest je zamrozić, albo zakopać. Można też mięso zasolić, włożyć do słoi i zakopać w ziemi. / dawne metody czabanów / Przed skarmieniem , zasolone mięso należy wymoczyć.
Mięso podawać co drugi dzień (!) a co drugi dzień zaparzoną śrutę, z kwalifikowanego ziarna. .Podawać też owsiankę i do każdego jedzenia dodawać surowe otręby pszenne. chleb, warzywa, owoce, zieleninę, SUSZONĄ POKRZYWĘ .
Karmę zaparza się wrzącym rosołem, lub wywarem z jarzyn,
Do smaku dodaje się pełne kwaszone mleko, surowe jaja ( same żółtka), barszcz, olej roślinny,
Dla zwiększenia apetytu, dobrze jest dodawać do karmy GOTOWANE MIĘSO i dobrze wymieszać.
W miarę możliwości często dodawać do karmy JELITA zwierząt, wraz z ich treścią w stanie surowym!!!
Niektóre psy instynktownie jedzą mieszankę paszową (śrutę , otręby) w stanie surowym i lubią to robić podczas karmienia owiec i kóz, gdyż jest ona wtedy zmoczona ich śliną .WIDOCZNIE WYCZUWAJĄ W ŚLINIE BYDŁA, ENZYMY POMAGAJĄCE W TRAWIENIU ROŚLINNEGO POKARMU.
Konsystencja pokarmu powinna przypominać rzadką kaszę. , przy temperaturze , poniżej lub powyżej, świeżo udojonego mleka, w zależności od pogody.
KAŻDORAZOWO , mieszankę trzeba zaparzać NA DWIE GODZINY PRZED KARMIENIEM. Podawać dwa razy dziennie, rano i wieczorem, po pół godzinie sprzątnąć.
ŚWIEŻĄ WODĘ podaje się DWA RAZY NA DOBĘ .
Na biegunkę podawać kleik ryżowy z solą i przetartym , stwardniałym białym serem .
W Afganistanie na przykład podczas przygotowania psa do zawodów, podaje się : gotowane żółtka, dobre, nie tłuste i z młodych sztuk, mięso baranie, ew. wołowe, serca, wątrobę, krtanie baranie lub wołowe z twarogiem, a także jogurt i razowy chleb na zakwasie.
W czasie treningów lub zawodów, należy zmniejszyć podawanie wody, gdyż podczas zwiększonego wysiłku możliwa jest duża utrata płynu , wskutek czego mogą wystąpić różne stopnie wstrząsu , aż do zejścia śmiertelnego włącznie.

W okresie wzrostu i rozwoju młodego AZJATY niektórzy Hodowcy sami przygotowują mączkę kostną. Najlepiej używać do tego celu kości baranie, albo podawać, po trochu w pożywieniu , tylko miękkie, bez ostrych odłamków, łatwe do rozgryzania , SUROWE baranie kosteczki ( NIGDY NIE PODAWAĆ KOŚCI GOTOWNYCH *)
Właśnie baranina i miękkie baranie kostki z młodych sztuk są dla AZJATY, (w przeciwieństwie do innych ras psów,)bardzo korzystne -szczególnie w okresie wzrostu - . Potwierdzeniem tego jest sama natura i życie Azjaty w jego naturalnych warunkach.

*Podczas gotowania kości zatracają się enzymy trawienne, przez co stają się one ciężko strawne i kruche, a rozczepiając w drzazgi , mogą spowodować bardzo niebezpieczne dla życia zwierzęcia perforacje jelit.!

Na podstawie publikacji:
"Owczarek środkowoazjatycki " --Myczko ,Bielenkin
"Turkmeński Wołkodaw"--(Zawiałowa, Prokofiew)