Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

Fatty

Moja druga pasja obok kynologii - szczury . Marzyłam o szczurze od berbecia małego, marzenie udało mi się spełnić rok temu i jestem zachwycona. Szczur to nie gryzoń. Szczur to taki kieszonkowy piesek Wink

Oto i moje ogony , kapturowy agouti Ikon - wielki szczur, rozdarciuch,ale jednocześnie leń, pieszczoch i klucha do przytulania , kapturowy czarny Fabio- był najmniejszy z miotu, najmniejszy ciałkiem ale największy duchem. Ma szczurzyna bardzo barwną osobowość, żywe sreberko, kawał spryciuli i kombinatora, nie ma dla niego miejsc gdzie się nie dostanie. Jeżeli jednak takie miejsce znajdzie to... będzie próbował i kombinował tak długo aż mu się tam dostać uda. Ponadto jest obdarzony niesamowitym urokiem i rozbraja ludzi- podczas gdy na Ikona się krzywią ( "bo on to taki prawdziwy,wielki szczur") to do Fabka zazwyczaj mają sporo łagodniejszy stosunek.

Ikon terroryzowany przez Fabka

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Ikon zachłannik
[link widoczny dla zalogowanych]

stołówka
[link widoczny dla zalogowanych]

Fabino
[link widoczny dla zalogowanych]

Ikon
[link widoczny dla zalogowanych]

I&A - zawieszony

Świetne:) i niesamowicie intelginetne. Jako dzicko miałam kolege, który na podwórko wychodził ze swoim szczurem. Ten spacerował jak pies przy nodze, a gdy się znudził sam wracał do domu. Galopował po schodach pod właściwe drzwi i tam czekał Smile

Sylwia

O rany

Nie trafiłam tu wcześniej Wink

Daj więcej fotek, no i opowiedz jak tam szczury i pies mogą żyć w zgodzie? Wink

margherita

O!!!!..... szczurki ukochane, bardzo inteligentne stworzonka, które poznają swojego pana. Jak to przyjemnie spotkać się z wielbicielami tych słodkich zwierzatek Smile

Śliczne masz te swoje szczurowate Very Happy

Jakies dwa lata temu miałam całą rzesze tych uroczych ogoniastych Laughing

Najpierw kupiłam czarnego - Krecik mu byo na imię. Mieszkał w łazience w terarium i sam sobie wychodził na spacery po "Łazienkach". Normalnie to zawsze zamykałam drzwi ze wzgledu na koty, ale raz zapomniałam i Krecik poszedł sobie na dłuzszy spacer. Znalazłam go dopiero wieczorem za moim łózkiem pod regałem z ksiazkami. Dał się z tamtąd wyciagnać dopiero na zółty serek - tak mu tam było dobrze. Potem dokupiłam biało-czarną samiczkę - Łatkę. No a potem wiadomo co było. Dzieci udało mi się umiescic u znajomych. Łatka nie była taka miła i przyjacielska jak Krecik, wiec zostawiłam sobie jej córcię - istny miziak i przytulak. Ale najlepszy jest mój brat, ktróy uwielbiał brac za koszule takie 4-tygodniowe maluchy, siadał na wersalce, a one po nim łaziły. I nigdy się nie zgubiły. Po jakims czasie zastawałam brata smacznie spiącego z malcami równiez spiacymi słodko w zakamarkach ciała - SUPER! Niestety szczurki zyją dośc krótko, a poniewaz nie mam czasu się juz nimi zajmowac, wiec nie starałam się o nastepne. Ale przyjemne wspomnienia pozostały Very Happy

Doadm jeszcze tylko, ze miałam równiez szczurki niebieskie - ciezko je wyhodować i ku mojeje rozpaczy zyły krócej od tych zwykłych - odeszły z podowu raka. Crying or Very sad

kamil

W nienaturalnym środowisku wszystko może życ w zgodzie tylko trzeba przyzwyczajać...

Fatty