Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

kamil

Justynko, proszę...zrób tak żeby ci się udało to przetłumaczyć....dla mnie teraz to tylko Cyrylica Sad

Nie wiem co tam jest napisane ale Dragan mi podchodzi pod rys. 2

Wczoraj się dowiedziałem, że ojciec Dragana najprawdopodobniej nie żyje Sad

kamil

Tak ta suka jest piekna !
[link widoczny dla zalogowanych]

Ta tabelka na CAO jest przeciętna...nie o to mi chodziło...
Dyskutowaliście o Tobietach, Sage Kochi. wklejaliście artykuły i inne nowinki o specyfice rasy. W każdym z tych publikacji jest wyraźnie napisane skąd jest pies, specyfika rasy, wygląd, zdjęcia przykładowe itp.

Wystarczy zebrać wszystkie te informacje i stworzyć taką tabele. może być duza i obszerna - nie szkodzi. Uwierzcie mi, ze to będzie trafienie w 10 ! Wkleji się to jako temat - zablokuje przed edytowaniem i mamy cos czego nikt w Polsce nie widział i nie ma.

Może pere osób mogłoby przemyśleć mój pomysł ?
Wiem, że trwałoby to nawet kilka mcy, ale przeciez nikomu się nie śpieszy

MOGUL

Justyna

kamil

Nie wiem w jakim był wieku.

Znajoma, od której brałem Dragan powiedziała mi, że chyba najprawdopodobniej ktos "pomógł" mu odejść z tego świata ...

MOGUL

Przegladając "stare" tłumaczenia napotkałam na kilka wypwiedzi E.N. Myczko, ktoremagą być poniekąd odpowiedzią na czesto zadawane pytania i wątpliwości forumowiczów .......: postaram sie je usytematyzować i przedstawić wg grup tematycznych ...

E.N.Myczko-, B.A. Bielienkij
Sriednieaziatckaja Ovczarka Moskwa 1998

STRUKTURA RASY
Tak, czołowi selekcjonerzy robią wszystko , aby w rasie cao, zachowały się różne wewnątrz rasowe TYPY . Na ile im się to uda ? Czas pokaze....
......Powróćmy do pytania ,
Jakie istnieją wewnątrz –rasowe TYPY owczarka środkowo azjatyckiego ?

Próby ich klasyfikowania podejmowano niejednokrotnie , najbardziej udane z punktu widzenia biologii , klasyfikacje opierają się na różnicach w budowie głowy - to jeden z najbardziej stałych , niezmiennych kompleksów cech . Nie przypadkowo mówi się ., że
" RASA PSA W GŁOWIE ".Zajmując się klasyfikacją , podobnie jak i w każdej innej dziedzinie , należy trzymac się "złotego środka " Nie warto wydzielać jednego , "prawidłowego typu " , uznając pozostałe za niepoprawne czy wynaturzone - na takim ogromnym obszarze jak Azja środkowa , po prostu nie mógł powstać jeden jednolity typ.
Z drugiej strony czy jest biologiczny sens dzielić rasę na mnóstwo typów , opierając się
Na nieznacznych różnicach eksterieru ? Przecież nawet w sztucznie stworzonej rasie możemy znaleźć sposób na wydzielenie odmian ?
Słowem obie skrajności prowadzą kolekcjonera w ślepą uliczkę

Uważamy za konieczne wydzielenie niewielkiej liczby dostatecznie wyraźnie różniących się typów , w obrębie których forma głowy idzie w parze z zasadniczymi odrębnościami budowy ciała i umaszczeniem.
Związek TYPÓW i UMASZCZEŃ jest na tyle ścisły , że zalecamy zwracać na nie pilną uwagę . Uwzględniając że kształt czaszki może ściśle określić jedynie doświadczony ekspert / jest on silnie zamaskowany miękkimi tkankami / dla początkującego selekcjonera najbezpieczniej jest , w pierwszej kolejności orientować się na umaszczenie . , wyjątkiem jest maść pręgowana , spotykana praktycznie u wszystkich odmian – wariantów ..

Cdn..... ....

Terminologia – nazewnictwo Równie ważna kwestią jest terminologia i należy ja bardzo poważnie i z uwaga traktować. :
W wielu regionach Azji Środkowej samo słowo , oznaczające po prostu "psa " brzmi różnie .
W związku z tym , próby niektórych naszych kynologów , dotyczące odtworzenia miejscowych nazw dla psów różnych typów doprowadzają do poważnego zamieszania .

Proponujemy korzystać tylko z tych miejscowych nazw , które jednoznacznie odnoszą się do konkretnego typu psów ..dla pozostałych stosować tymczasowo umowne nazwy opisowe.

Kilka przykładów :
Błędem jest dzielenie CAO, na "górskie" i "stepowe " , ponieważ w znacznej części Kirgizji, Turkmenii , Kazachstanu czy Tadżykistanu psy Czabanów dokonują pionowych wędrówek wraz z koczownikami .....w związku z czym te same psy okazują się raz "górskimi " , innym razem " stepowymi " ......
Przypominamy czytelnikom że pochodzenie CAO jest ściśle związane z historią koczowników pasterzy a nie z geografią i krajobrazem .

Wielu z nas znana jest nazwa " ALABAJ" , która w doslownym znaczeniu odnosi się do
Jednej z wielu turkmeńskich populacji i dosłownie znaczy " pstrokaty" , albo "łaciaty" pies .
Mówiąc o turkmeńskich ałabajach , trzeba wspomnieć o od dawna krążącej w kręgach miłośników rasy opinii niewątpliwie mocno szkodzącej hodowli......Otóż dyletanci utrzymują że Turkmenistan ...to CENTRUM powstania całej RASY , a co za tym idzie że "turkmeński Ałabaj - jest najstarszym i najbardziej prawidłowym " Typem , na którym należy konsolidować rasę .
Źródło tego błędu tkwi we względnej dostępności równinnych rejonów Turkmenistanu ...
Pomimo że tereny pustynne pozostają i w naszych czasach przeszkodami , jednak dzięki współczesnemu transportowi , można dotrzeć do studni przy której pasie się bydło i obejrzeć psy .

Natomiast trafić na górskie pastwiska Tadżykistanu , Kirgistanu , czy wschodniego Uzbekistanu jest bardzo trudno ...W rolniczych terenach Uzbekistanu CAO, przeważnie trzymane sa jako stróże obejść i osoby postronne praktycznie NIE MOGĄ ich zobaczyć ...

Aktualnie na skutek masowego wywozu psów z Turkmenistanu , a także swobodnego ich rozmnazania , pogłowie jest znacznie nadszarpnięte , jednak w innych cześciach regionu można spotkać jeszcze piękne psy .... , lecz robi się ich coraz mniej ....

Cdn..... ....

maria

Alez Wy sobie tu ciekawie konwersujecie !!
I kiedy ja zdaze to uwaznie przeczytac i jeszcze przemyslec? Sad

MOGUL

CD.....
W dalszym ciągu zajmiemy się opisywaniem odmian / typów w zależności od obszaru ich występowania , jednak jeżeli zostanie pokazane że daną odmianę spotyka się np. w Tadżykistanie nie znaczy to, że występują tam tylko takie .owczarki ---
Ich populacje są .mozaikowe ., co związane jest z mozaikowym rozmieszczeniem różnych narodów na całym terytorium ...regionu środkowo- azjatyckiego .

Tadżykistan –
Jedna z najbardziej rozpowszechnionych odmian w Tadżykistanie charakteryzuje się jednolitymi piaskowymi umaszczeniami – od rudawego po brudnoszary z czarną maską .
Nie występują grzywa ani "portki" , pies jest pokryty sierścią prawie równej długości .
Lekkie głowy są skrajnie rzadkie, jednak w porównaniu do bardzo masywnej czaszki kufa może być zbyt lekka .
Linie głowy bardzo płynne , jakby odlane , Psy z reguły bardzo potężne , jednak rzadko zdumiewają ogromnym wzrostem .

Turkmenistan -
W Turkmenistanie spotyka się czysto białe , białe z rudymi lub słomkowymi plamami psy.
Stosunek białego do rudego lub słomkowego jest bardzo rozmaity: od rzadkich niedużych plam do prawie jednolitych umaszczeń z niedużymi znaczeniami .
U wielu osobników na ciemieniu występuje owalne rude lub słomkowe znamię .
Według jednej z legend znamię to zwane jest " palcem Boga " Opowiada ona , jakoby Bóg /albo Święty – w różnych miejscach –różnie / przyłożył do ciemienia czworonożnego pasterza palec i powiedział : " To – prawdziwy pies ! "
Od tej pory środkowo azjatycki wołkodaw nosi na głowie pamiętne oznaczenie .
W innych rejonach , częstokroć położonych w sąsiedztwie , za " psy Świętych " , które , jak mówi podanie , potrafią odganiać siły zła , uważa się śnieżno białe zwierzęta z czarnymi oczami i nosem .Uprzedzając powiemy , iż w wielu miejscach w Tadżykistanie , za psy odganiające złe duchy uważa się " czterookie " tzn, : ciemne zwierzęta z jasnymi plamkami na brwiach .

Wracając do psów z Turkmenistanu - , odnotujemy jako niewątpliwa zaletę bardzo mocny kościec .
Maksymalne wymiary obwodu nadgarstka otrzymaliśmy właśnie w tych okolicach .
Na ramionach i łopatkach występuje dłuższy włos. , częstokroć tworzący grzywę .
Zimą u niektórych psów wyrasta dosyć długa sierść , co sprawia wrażenie pewnej kosmatości

W szeregu rejonów Turkmenii , jeszcze do niedawna populacje psów były zamknięte, co stworzyło możliwość utrwalenia się mutacji " krótko-ogoniastej " , która w tym przypadku nie powstaje w wynik samoistnego skrócenia ogonowego odcinka kręgosłupa , a w związku z tzw. embrionalnym przełamaniem ogona .
Taka mutacja nie daje takich niepożądanych następstw , jak rozwarcie " anusa" , dlatego nie ma żadnych przeciwwskazań do użycia osobników z wrodzoną krótko-ogoniastością w hodowli CAO . .

Do najbardziej typowych wad budowy tej odmiany należy nieco okrągła mózgoczaszka , ostro zaznaczony stop, odstające powieki, skrócony format.
Psy tej odmiany w swojej Ojczyźnie nazywają AŁABAJAMI a w literaturze kynologicznej nazwę turkmeński ałabaj , niesłusznie rozszerza się na całą rasę CAO.

Uzbekistan
Do opisanej odmiany zbliżone są psy z Uzbekistanu jasno-rudych i słomkowych maści z bialymi znaczeniami [b]Nie znając miejsca urodzenia psa praktycznie niemożliwe jest rozróżnienie zwierząt tych odmian . [/b]
Masowe pomiary kośćca psów z Uzbekistanu wykazały trochę mniejsze wartości niż u Ałabajów , jednak te pierwsze zwyciężały bardziej harmonijną budową . Przy obfitym owłosieniu na szyi i tylnej części ud, okrywa włosowa jest u nich bardziej gładka , " kosmatych " psów nie spotyka się. Wady typowe dla psów z Turkmenistanu były skrajnie rzadkie.
Zbliżone do jasnych odmian są psy łaciate z brunatnymi , rudymi, lub słomkowymi łatami , jednak nie ma dostatecznych podstaw , aby opisywać je oddzielnie od jasnych odmian .
c.d.n.

MOGUL

c,d. tłumaczenie E.N. Myczko , W.A. Bielienkij

Odmiany CZARNO -BIAŁE i BIAŁO- CZARNE

Występują :
w południowym i południowo -wschodnim Uzbekistanie ,
w zachodnim Tadżykistanie,
oraz na południowo wschodnim skraju Turkmenistanu

Charakterystyka :
Psom tym właściwa jest głowa o bardzo prawidłowych liniach , wysoka , przy dostatecznej szerokości czaszka , często wyraźnie garbaty grzbiet nosa .
Najlepsze zwierzęta , zdumiewająco łączą ogromną moc z lekkością ruchów
/* wg opinii Sędziny Ivanowej , lekki chód uważa się za nie typowy dla rasy - promując tylko ciężki - niespieszny ? /

Do wad należą jasne oczy /? / przy prawie zupełnie czarnym umaszczeniu , nieco "skupoliennyi " czaszka. (?)

W obwodzie fergańskim w Uzbekistanie , psy przy ogólnej masywności budowy częściej posiadają lekką głowę w porównaniu z psami z regionu Nuraty w obwodzie samarkandzkim.
Psy tej odmiany często nazywa się " nuratyńcami "

Oddzielnie trzeba wymienić – czarne płaszczowe psy z Tadżykistanu .
Jest to odmiana dosyć jednolita .
Tak więc podobnie jak piaskowe " tadżyki" odznacza się ona średnim wzrostem i krępą budową. Do zalet tych psów trzeba zaliczyć masywny kościec i bardzo szeroką i głęboką pierś . Głowa w stosunku do tułowia niewielka. , często o prostych liniach .
Dobre rezultaty otrzymuje się krzyżując je z czarnymi środkowo- azjatami innych odmian , przekazującymi potomstwu swój wspaniały masywny kościec.

Umaszczenie czarno- cętkowane
Psy o umaszczeniu wyraźnie cętkowanym spotyka się w Turkmenistanie i Uzbekistanie .
W Turkmenistanie niekiedy nazywa się je " perskimi " lub " persami " .
Z reguły są to zwierzęta wysokie i o dostatecznie rozwiniętym kośćcu . Część czaszkowa masywna, szeroka, długość przejścia mózgoczaszki w kufę / stop / jest bardzo różna .
Głowa pod oczami , zwykle nie jest wystarczająco wypełniona . Pysk, kufa, często lekki.

Mimo tego iż niektóre osoby zdumiewają się ich rozmiarami i masywnością / właśnie pies tej odmiany prezentował maksymalne wymiary / psom tego typu dosyć często brakuje harmonii budowy. Są zbyt wysoko-nożne, pierś przy dostatecznej głębokości , niezbyt szeroka. .

kamil

dzieki za te opisy poszczególnych typów. Nareszcie wszystko w jednym miejscu Smile

Justyna

MOGUL

Justyna - dokładnie !!!
Kamil - tego jest jeszcze bardzo dużo , ale trudno się czyta bo jak widzisz nie ma JEDNEGO typu dla poszczególnych regionów , przysłowiowy " groch z kapustą " -----są takie siakie - dlatego nie można preferować jednego typu nad drugim , po prostu kwestia wyboru i gustu ....a jak ma się do tego ujednolicony wzorzec ? Teraz jak wchodzimy w szczegóły to łatwiej zrozumieć że wzorzec FCI działa jak WALEC - robi z typów marmoladę .

MOGUL

Umaszczenie - "czterookie" –czarne z żółtym lub rudym podpalaniem. - TOBIETY

W/w psy zbliżone są do "nuratyńców " i czarnych "tadżyków "

umaszczenia - czarne z żółtym lub rudym podpalaniem, często z białymi znaczeniami .
Występują :
Na południu i wschodzie Tadżykistanu
Na wschodzie Uzbekistanu
Południowym wschodzie Kazachstanu.

W tym typie obserwuje się nieprzerwany szereg , od psów opisywanych w dawnych wiekach jako tybetańskie dogi lub mastify , poprzez mongolskie owczarki do typowych owczarków środkowo -azjatyckich .....

Tybetańskie mastify
hodowane w Ojczyźnie / nie należy mylić z niedużymi psami, , rasy wyprowadzonej w Wielkiej Bretanii , znacznie bliższej owczarkom mongolskim /
to bardzo duże zwierzęta ciężkiej, nawet limfatycznej budowy ciała - o kosmatej sierści
Mają zaokrągloną czaszkę i ostry przełom czołowy .

Owczarki mongolskie -
Pod nazwa owczarków mongolskich opisywano psy ciężkiej i bardzo ciężkiej budowy ciała , o sierści średniej długości , dłuższej na szyi , tylnej części ud i ogonie .
Co prawda biolodzy pracujący w Mongolii , często i tam spotykali dość krótkowłose psy, jednak kiedy widzisz krótkowłosego psa podobnego typu na terytorium Azji środkowej możesz być pewny że to CAO.

Szacunek i poważanie dla "czterookich " psów , które przetrwało w wielu rejonach środkowej Azji , sięga głęboko w przeszłość .
W obrzędzie pogrzebowym czcicieli ognia obowiązkowo uczestniczył taki pies , ochraniający swoim "drugim " spojrzeniem ducha zmarłego.
Staro indyjskiemu Bogu , Janie, także towarzyszył "czterooki " pies.
Czterookie wołkodawy w Uzbekistanie zwane są " Turkuzami " . Turan-Han [link widoczny dla zalogowanych]
Zawsze mają one dobry kościec i pojemną klatkę piersiową.
Głowa masywna, przełom czołowy bardzo często wyraźny , zwykle wypukłe łuki nadoczodołowe. Turkuzy, dobrze jest używać do skojarzeń z bliskimi odmianami.

Bardzo interesująca jest hodowla " w czystości " , jednak należy tutaj bacznie uważać na to, aby uniknąć pogrubienia głowy i pojawienia się zbytniej limfatyczności
, tj. powrotu do typu pierwotnego , prymitywnego tybetańskiego mastifa. .

.

MOGUL

cd. cyt.z E.N. Myczko :

SARKANDŻYK
[link widoczny dla zalogowanych]
SARKANDŻYK- odmiana dzisiaj skrajnie rzadko spotykana
Występuje : W Uzbekistanie i Kirgizji
Umaszczenie : ten typ wyróżnia się jaskrawo-rudym , lub czerwonym umaszczeniem z białymi znaczeniami .
Sierść na całym korpusie jednolita i dosyć długa , równomiernie rozłożona i niezbyt twarda . Ogon często nie kopiowany , sierść na nim bardzo gęsta , bez podszerstka, na koniuszku ogona , obowiązkowo biała. Wszystko to czyni psy podobnymi do gigantycznych czerwonych lisów . Pysk nieco jaśniejszy od ogólnej tonacji .
Tułów bardzo mocny , masywny . Format wydłużony za sprawą długiej , głębokiej i pojemnej klatki piersiowej . Często spotykany niedostatek - głowa zbyt lekka w stosunku do tułowia.

Pragniemy mieć nadzieję , że ta odmiana nie podzieli losu innych , zanikających już w naszym wieku w wyniku chaotycznego krzyżowania - z psami innych odmian i typów .I zachowa oryginalność i wysokie walory użytkowe.

W hodowli Sarkandżyk może być kojarzony z ałabajami , co rozwiązuje od razu dwa selekcjonerskie zadania : po pierwsze – eliminuje kwadratowy format Ałabajów /* koment : dlaczego powinno się według autorki eliminować kwadratowy format ałabajów
jeżeli taki właśnie stworzyła natura ? Krotki format jest bardziej zwrotny w ruchu obrotowym co w walce z drapieżnikami nie jest bez znaczenia ? /
po drugie : wzmacnia się pigmentacja , która właśnie u jasnej turkmeńskiej odmiany ma silne tendencje do osłabienia – pojawiają się psy z brązowym nosem .
Możliwa jest też i inna droga . Teraz Sarkandżyki z rzadka pojawiając się na Wystawach , z góry skazane są na przegraną właśnie z powodu swojej odmienności . Jednak jeżeli jakiemuś entuzjaście uda się zebrać kolekcję tych psów i reguralnie pokazywać je na dużych Wystawach , mogą one spodobać się i stać się modne .
Zgodzicie się , że "lisek " wzrostu powyżej 70 cm – to efektowny i rzadki widok ?

.

.

Tomek

Mogul,

Znasz jakąś hodowlę z SARKANDŻYK'ami w składzie?

Bardzo interesujące psy... takie inne, ale maja w sobie "to coś", przynajmniej jak dla mnie.